อิมัลซิไฟเออร์ (Emulsifier) คือ สารชนิดหนึ่งที่สามารถทำให้ส่วนผสมตั้งแต่ 2 องค์ประกอบขึ้นไปที่ผสมกันไม่ได้เกิดเป็นอิมัลชันที่คงตัว โดยมีหลักการออกฤทธิ์อยู่ในกระบวนการอิมัลชัน ระยะกระจายตัว ในรูปหยด (ไมครอน) กระจายตัวในเฟสต่อเนื่องกัน ช่วยลดแรงตึงผิวของแต่ละส่วนประกอบในระบบผสม และให้พื้นผิวหยดเพื่อสร้างฟิล์มแข็งหรือเนื่องจากประจุของอิมัลซิไฟเออร์ในการก่อตัวของพื้นผิวหยดไฟฟ้าสองชั้น ป้องกันไม่ให้หยดรวมตัวกัน และเพื่อรักษาความสม่ำเสมอ อิมัลชัน จากมุมมองของเฟส อิมัลชันยังคงต่างกัน เฟสที่กระจายตัวในอิมัลชันอาจเป็นเฟสน้ำหรือเฟสน้ำมัน ซึ่งส่วนใหญ่เป็นเฟสน้ำมัน เฟสต่อเนื่องอาจเป็นได้ทั้งน้ำมันหรือน้ำ และส่วนใหญ่ คือน้ำ อิมัลซิไฟเออร์คือสารลดแรงตึงผิวที่มีหมู่ที่ชอบน้ำและหมู่ไลโปฟิลิกในโมเลกุล เพื่อแสดงคุณสมบัติที่ชอบน้ำหรือไลโปฟิลิกของอิมัลซิไฟเออร์ โดยปกติจะใช้ "ค่าสมดุลของไลโปฟิลิกที่ชอบน้ำ (ค่า HLB)"ยิ่งค่า HLB ต่ำ คุณสมบัติไลโปฟิลิกของอิมัลซิไฟเออร์ก็จะยิ่งแข็งแกร่งขึ้น ในทางกลับกัน ยิ่งค่า HLB ยิ่งสูง ความสามารถในการชอบน้ำก็จะยิ่งแข็งแกร่งขึ้น อิมัลซิไฟเออร์ต่างๆ มีค่า HLB ที่แตกต่างกันเพื่อให้ได้อิมัลชันที่เสถียร ต้องเลือกอิมัลซิไฟเออร์ที่เหมาะสม