ข่าว

สารช่วยกระจายตัวเรียกอีกอย่างว่าสารทำให้เปียกและกระจายตัวในอีกด้านหนึ่ง มันมีผลกระทบแบบเปียก ในทางกลับกัน ปลายด้านหนึ่งของกลุ่มที่ใช้งานอยู่สามารถดูดซับบนพื้นผิวของเม็ดสีที่ถูกบดขยี้เป็นอนุภาคละเอียด และปลายอีกด้านหนึ่งถูกตัวทำละลายลงในวัสดุฐานเพื่อสร้างชั้นการดูดซับ ( กลุ่มการดูดซับมากขึ้น ยิ่งโซ่เชื่อมโยงยาว ชั้นการดูดซับก็จะหนาขึ้น) เพื่อสร้างประจุขับไล่ (สีน้ำ) หรือแรงผลักเอนโทรปี (สีที่ใช้ตัวทำละลาย) เพื่อให้อนุภาคเม็ดสีสามารถกระจายตัวและแขวนลอยอยู่ในสีได้ เป็นเวลานานเพื่อหลีกเลี่ยงการตกตะกอนอีกครั้งช่วยให้มั่นใจได้ถึงความเสถียรในการจัดเก็บระบบสี
 
ประเภทของสารช่วยกระจายตัวที่ใช้กันทั่วไป
1. ตัวแทนเปียกและกระจายประจุลบ
ส่วนใหญ่ประกอบด้วยโซ่ไฮโดรคาร์บอนที่ไม่มีขั้วและมีประจุลบและหมู่ที่ชอบน้ำแบบมีขั้วทั้งสองกลุ่มอยู่ที่ปลายทั้งสองของโมเลกุล ก่อให้เกิดโครงสร้างโมเลกุลที่ชอบน้ำและโอเลฟิลิกที่ไม่สมมาตรพันธุ์ของมันคือ: โซเดียมโอลีเอต C17H33COONa, คาร์บอกซิเลท, ซัลเฟต (RO-SO3Na), ซัลโฟเนต (R-SO3Na) ฯลฯ ความเข้ากันได้ของสารช่วยกระจายตัวแบบประจุลบนั้นดี และโพลีเมอร์กรดโพลีคาร์บอกซิลิก ฯลฯ ก็สามารถนำไปใช้กับการเคลือบที่ใช้ตัวทำละลายได้เช่นกัน และใช้กันอย่างแพร่หลายเป็นสารช่วยกระจายตัวชนิดการจับตัวเป็นก้อนควบคุม

2. สารทำให้เปียกและกระจายประจุบวก
เป็นสารประกอบที่มีประจุบวกที่ไม่มีขั้ว ซึ่งส่วนใหญ่เป็นเกลือเอมีน เกลือควอเทอร์นารีเอมีน เกลือไพริดิเนียม ฯลฯ สารลดแรงตึงผิวประจุบวกมีพลังการดูดซับที่แข็งแกร่งและมีผลการกระจายตัวที่ดีกว่าต่อคาร์บอนแบล็ก เหล็กออกไซด์ต่างๆ และเม็ดสีอินทรีย์ แต่ควรสังเกตไว้ พวกมันทำปฏิกิริยาทางเคมีกับหมู่คาร์บอกซิลในวัสดุฐาน และโปรดทราบว่าไม่ควรใช้พวกมันพร้อมกันกับสารช่วยกระจายตัวประจุลบ

3.ควบคุมอนุมูลอิสระชนิดไฮเปอร์ดิสเพอร์แซนต์
ประการที่สอง บทบาทของผู้กระจายตัว
1. เพิ่มความเงางามและเพิ่มเอฟเฟกต์การปรับระดับ
2.ป้องกันการลอยตัวของสีและการออกดอก
3.ปรับปรุงพลังการระบายสี
4.ลดความหนืดและเพิ่มการโหลดเม็ดสี
5.ลดการตกตะกอน เพิ่มความสามารถในการก่อสร้างและการใช้งาน
6.ป้องกันการหยาบและเพิ่มความเสถียรในการจัดเก็บ
7. เพิ่มการแพร่กระจายของสีและความอิ่มตัวของสี
8.เพิ่มความโปร่งใสหรืออำนาจปกปิด
9.ปรับปรุงประสิทธิภาพการบดและลดต้นทุนการผลิต
10.ป้องกันการตกตะกอน